دستورالعمل ایمنی و بهداشتی در کاربرد پشم شیشه و پشم سنگ WhatsApp ShareTelegram ShareFacebook ShareeMail تعداد بازدید : 3905

دستورالعمل ایمنی و بهداشتی در کاربرد پشم شیشه و پشم سنگ

 

 

پشم شیشه چیست؟

پشم شیشه در زبان انگلیسی به  fiberglass, rockwool, glass wool اطلاق میشود. پشم شیشه از انواع  الیاف معدنی است که در واقع پشم شیشه نوعی عایق حرارتی صوتی میباشد که متشکل از مواد بازیافت شده از شیشه ذوب شده همراه با مقداری ماسه معمولی و رزین است. الیاف پشم شیشه بسیار کوچک و ریز است وسوزنی شکل می باشد. پشم شیشه به صورت رشته های پشم شیشه یا شیشه ای تولید می شود و شامل الیاف استوانه ای نسبتا کوتاه طولی است. اصطلاح پشم نیز مترادف با فیبر بازیافتی یا ضعیف شده میباشد.

استفاده از پشم شیشه در سطح جهانی بیش از ۷۰ سال سابقه دارد و در ایران در حدود ۴۰ سال است که صنعتگران  در بخش های خصوصی و دولتی این الیاف را تولید میکنند. اگرچه در بازه گسترده تری میتوان گفت که به طور کلی استفاده و تولید الیاف معدنی به سال ۱۸۰۰ میلادی در بخش بین المللی میرسد.

این ماده استفاده های متعددی دارد که از جمله آن عایق کاری در امور ساختمانی است.

بنابر تحقیقات متعدد دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که الیاف پشم شیشه سرطان زا می باشد و مولد بیماریهای ریوی و پوستی میباشد. این سرطان زایی پشم شیشه حتی بر روی حیوانات و هرگونه بافتی تأثیر بسزایی دارد و ایجاد تومور میکند. لذا هنگام کار نباید در تماس مستقیم با پشم شیشه بود و نصابین و کارگران هنگام کار باید حتما از عینک و دستکشها ,پوشش های یکبار مصرف و لباس های با آستین بلند استفاده کنند  دیگر دستورالعمل های مرتبط با این ماده در پایین آمده است..

 

دستورالعمل ایمنی و بهداشتی در کاربرد پشم شیشه و پشم سنگ

  1. کارفرما باید از پشم شیشه و پشم سنگی استفاده کند که شرایط تکنیکی استاندارد را داشته باشند.
  2. کارفرما بایستی ریسک­های مرتبط با بهداشت و ایمنی ناشی از پشم شیشه و پشم سنگ در زمان جابجایی، انبار یا دفع این مواد را مورد ارزیابی قرار دهد و در نهایت میزان ریسک در محل ها، زمان ها و افراد مختلف را بسنجد.
  3. کارفرما بایستی ریسک های مرتبط با بهداشت و ایمنی ناشی از پشم شیشه یا پشم سنگ را در زمان جابجایی، انبار یا دفع این مواد مورد کنترل قرار دهد. کنترل باید طبق سلسله مراتب کنترلی صورت گیرد و در نهایت میزان مواجهه را تا میزان مجاز آن کاهش دهد.
  4. کارفرما باید وسایل حفاظت فردی استاندارد لازم در زمان کار با این مواد(شامل ماسک تنفسی مناسب(ضدغبار)، لباس کار، دستکش و غیره) را در اختیار کارگران قرار داده و آموزش لازم در استفاده از آنها را نیز ارائه دهد.
  5. کارفرما باید دستورالعمل های لازم در مورد جابجایی، انبار یا دفع این مواد را در اختیار داشته باشد و در زمان مقتضی به اجرا بگذارد.
  6. کارفرما بایستی برگه اطلاعات مواد شیمیایی این مواد را تهیه و در دسترس کارکنان قرار دهد.
  7. کارفرما باید در صورت لزوم از برچسب ها و علائم هشدار مناسب در محل های خاص استفاده از این مواد برای نشان دادن محل های پرخطر استفاده کند.
  8. کارفرما باید آموزش­های لازم در زمینه جابجایی، انبار یا دفع ایمن مواد مذکور همچنین استفاده از وسایل حفاظت فردی را در اختیار کارگران قرار دهد.
  9. کارگران بایستی همکاری­های لازم را توافق با کارفرما در زمینه استفاده از وسایل حفاظت فردی، آموزش­های ایمنی و بهداشتی مرتبط با این مواد و غیره را با کارفرما داشته باشد.
  10. کارگران بایستی همکاری­های لازم در خصوص استفاده از کنترل های ارائه شده توسط کارفرما در زمینه های ایمنی و بهداشتی مرتبط با این مواد را با کارفرما داشته باشد.
  11. کارگران در زمان ایجاد شدن خطرات خاص استفاده از مواد مذکور یا ایجاد مشکلات در وسایل حفاظت فردی مورد استفاده بایستی گزارش لازم را به کارفرما ارائه دهند.
  12. مانند تمامی مشاغل دیگر کارگران می بایست حداقل سالیانه معاینه پزشکی شده و متخصص طب کار در خصوص شرایط ادامه کار آنان نظریه ارائه   دهد.

مرکز تخصصی طب کار آسا